برای مادرت یک کاری بکن فردا نه

چند ثانیه دیگر هم نه

چند ساعت بعد هم نه

همین الان ، اگر زنده است… دستش را

اگر به آسمان رفته است …قبرش را

اگر پیشت نیست …یادش را

اگر قهری…چهره اش را

اگر آشتی هستی پایش را…ببوس

 مادرم روزت مبارک

مادرم، ای تنها دلیل بودنم

تو تنها ستاره‌ای هستی که در روز و شب می‌درخشی.

ای ستاره‌ی زندگیم، تو را با تمام وجود دوست دارم . . .

روز مادر برتمام مادران از خود گذشته مبارک باد.

بعد از تو جای خالی دلم مثل کفشهای سیندرلا اندازه هیچ یک ازمردمان شهرنمیشود....

حتی به زور....

یه وقتایى حس آخرین بیسكوئیت مونده توبسته ساقه طلایی رو دارم!

شكسته و تنها....

ما نسل مترو،ماه و گیاه نمی بینیم! انبوهی تنها، در سانحه ی سکوت میچرخیم.

ایست ایستگاه،لیست نگاهمان است و سرانجام سکه قلبمان را میدهیم و از خودمان پیاده می شویم

در زندگی مشو مدیون احساس کسی ،

تا نباشد رایگان عمرت گروگان کسی ،

زندگی دفتری از خاطره هاست ، یک نفر در دل شب ، یک نفر در دل خاک ، یک نفر همدم

خوشبختی هاست ، یک نفر همسر سختی هاست ، چشم تا باز کنیم عمرمان می گذرد ، ما همه

همسفریم .

دیگر  حتی فرصت دروغ هم برایم باقی نمانده است وگرنه چشمانم را می بستم و

به آوازی گوش می دادم که در آن دلی می خواند ، من تو را ، او را ، کسی را

دوست می دارم . (حسین پناهی)

مگذار که عشق، به عادت دوست داشتن تبدیل شود!
مگذار که حتی آب دادن گل‌های باغچه، به عادت آب دادن گل‌های باغچه بدل شود!
عشق، عادت به دوست داشتن و سخت دوست داشتن دیگری نیست، پیوسته نو کردن خواستنی‌ست که خود پیوسته، خواهان نو شدن است و دگرگون شدن.
تازگی، ذات عشق است و طراوت، بافت عشق.

چگونه می‌شود تازگی و طراوت را از عشق گرفت و عشق همچنان عشق بماند؟
عشق، تن به فراموشی نمی‌سپارد، مگر یک بار برای همیشه.
جام بلور، تنها یک بار می‌شکند.
می‌توان شکسته‌اش را، تکه‌هایش را، نگه داشت.
اما شکسته‌های جام ،آن تکه‌های تیز برنده، دیگر جام نیست.
احتیاط باید کرد.
همه چیز کهنه می‌شود و اگر کمی کوتاهی کنیم، عشق نیز.
بهانه‌ها، جای حس عاشقانه را خوب می‌گیرند..

هیچ کس به سکوت آدم ها نمی رسد؛

همه منتظر می نشینند به دادشان برسند ...

سرخ ... زرد ... سبز ...  

می دانید اولین جمله ای که ما دراول دبستان یاد می گیریم چیه؟
.

.
.
.
بابا آب داد بابا نان داد 
می دانید اولین جمله ای که انگلیسها در اول دبستان یاد می گیرند چیه؟
.
.
.
من می توانم بخوانم و بنویسم
.
.
.
می دانید اولین جمله ای که ژاپنیها در اول دبستان یاد می گیرند چیه؟
.
.
.
من می توانم بدوم

و این است که ما همیشه چشممون دنبال دست پدر است کار از ریشه خراب است

تمام زمين را بي تو نمي خواهم

 

چه رســد. 

 

به..

 

مساحتِ..

 

ناچيــــزِ..

اين تخت خواب .......!

دلم بچگی میخواهد جلوی کدام مغازه پا بکوبم تا برایم آرامش بخرند ؟؟؟

تنهایی را ترجیح میدهم به تن هایی که روحشان با دیگریست

رد پاهایم را پاک می کنم
به کسی نگویید
من روزی در این دنیا بودم.
خدایا
می شود استعـــــفا دهم؟!
کم آورده ام

برای نبودن که ...!

همیشه لازم نیست راه دوری رفته باشی ...

میتوانی همین جا پشت تمــــــام بغض هایت ...

گم شده باشی ...!

خدایا؛

می خواهم یک تکه آسمان کلنگی بخرم؛

دیگر زمینت بوی زندگی نمی دهد ...

در این شهر صدای پای مردمی است؛

که همچنان که تو را می بوسند؛

طناب دار تو را می بافند؛

مردمی که صادقانه دروغ می گویند؛

و خالصانه به تو خیانت می کنند؛

در این شهر هر چه تنهاتر باشی؛ پیروزتری ...

«دکتر علی شریعتی»

آدم ها همه می پندارند که زنده اند؛

برای آنها تنها نشانه ی حیات؛

بخار گرم نفس هایشان است!

کسی از کسی نمی پرسد : آهای فلانی!

از خانه ی دلت چه خبر؟! گرم است؟ چراغش نوری دارد هنوز؟ ...